προδιαιτώ

-άω, ΜΑ

προετοιμάζω με δίαιτα («προδιαιτᾱν αὐτοὺς [τοὺς ἵππους] σίτῳ καὶ ὀρόβῳ πεφρυγμένῳ», Ιππιατρ.)

αρχ.

μέσ. προδιαιτῶμαι

υποβάλλω εκ τών προτέρων μια υπόθεση, μια διαφορά, σε διαιτησία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < προ-* + διαιτῶ «υποβάλλω σε δίαιτα, είμαι διαιτητής»].